Pałac w Wilanowie

Historia i opis

Pałac w Wilanowie to jeden z najcenniejszych zabytków polskiego baroku, nazywany często "polskim Wersalem". Jest to barokowa rezydencja królewska położona na południowych obrzeżach Warszawy, będąca jedynym w stolicy zespołem pałacowo-parkowym, który przetrwał II wojnę światową w niemal nienaruszonym stanie.

Pałac został zbudowany w latach 1681-1696 dla króla Jana III Sobieskiego, zwycięzcy spod Wiednia. Projekt stworzył nadworny architekt Augustyn Wincenty Locci. Na przestrzeni wieków pałac był rozbudowywany i zmieniał właścicieli, ale zawsze stanowił jeden z najważniejszych ośrodków kulturalnych w Polsce.

Architektura pałacu

Pałac reprezentuje styl barokowy z elementami polskiej tradycji architektonicznej. Główny korpus pałacu, wzniesiony na planie prostokąta, został ozdobiony bogatymi dekoracjami stiukowymi oraz freskami. Szczególnie imponująca jest fasada ogrodowa, ozdobiona rzeźbami i płaskorzeźbami nawiązującymi do starożytności i czynów wojennych Jana III Sobieskiego.

Ogrody wilanowskie

Wokół pałacu rozciąga się malowniczy park o powierzchni 45 hektarów, łączący elementy barokowego ogrodu francuskiego z romantycznym ogrodem angielskim. Park podzielony jest na część północną (barokową) i południową (krajobrazową) z pięknym jeziorem. W ogrodach znajdują się liczne rzeźby, fontanny i pawilony ogrodowe.

Muzeum

Obecnie pałac pełni funkcję muzeum, prezentującego szeroki przekrój sztuki europejskiej i polskiej od starożytności po XIX wiek. We wnętrzach pałacu zachował się oryginalny wystrój z czasów Jana III Sobieskiego oraz późniejszych właścicieli, w tym wspaniałe kolekcje malarstwa, rzeźby i rzemiosła artystycznego.

Informacje praktyczne